–
พยายามแกะความรู้สึกของตัวเองออกมาครับว่า ผมมีความกลัวอะไรบ้าง มาลองดูกันนะครับว่า จะกลัวตรงกันบ้างไหม
1. เดินบนฟุตบาทก็กลัวมอเตอร์ไซค์มาชนจากข้างหลัง กลัวน้ำอะไรไม่รู้หยดใส่หัว
2. กินอาหารก็ไม่แน่ใจว่า ผักและเนื้อสัตว์ แช่น้ำยาอะไรมาหรือเปล่า
3. จอดรถไว้ข้างถนน หรือ จอดรถไว้ที่ไหนตอนกลางคืนก็กลัวว่า กลับมาของๆเราจะไม่อยู่ในรถเหมือนเดิม
4. ไปเที่ยวต่างจังหวัดให้สบายใจ ก็กังวลว่า จะมีแขกไม่รับเชิญมาเดินเล่นในบ้านตอนที่เราไม่อยู่
5. เดินข้ามถนน ก็กลัวว่าจะมีใครฝ่าไฟแดงมาแบบไม่มองเห็นเรา
6. เดินออกกำลังกายตอนเช้าหรือเย็น ก็กลัวมีใครมายืมมือถือไปจากเรา
7. ขี่จักรยานเหนื่อยๆ จะเข้าไปซื้อน้ำเย็นๆใน 7-11 ก็กลัวว่าออกมาแล้วจักรยานจะไม่อยู่ที่เดิม
8. นอนพักโรงแรมตึกสูงๆ ก็กลัวว่า ตึกจะไม่แข็งแรง หรือมีใครลืมเปิดสัญญาณเตือนภัย
9. ขึ้นสะพานลอยก็กลัวว่า จะมีเด็กวัยรุ่นนั่งคุยกันอยู่แล้วไม่ค่อยอยากให้เราเดินผ่านไปแบบเฉยๆ
10. ขึ้นรถเมล์ก็กลัวว่า จะมีเด็กวัยรุ่นไม่ถูกกันยิงกันแต่ยิงไม่แม่น
11. ให้ช่างมาซ่อมห้องน้ำ ซ่อมของในบ้าน ก็กลัวว่าช่างจะมาช่วยซ่อมบ้านเราตอนเราไม่อยู่
12. มีลูกจ้างทำงานบ้าน ก็ไม่รู้ว่าวันไหนจะลาออกแบบเอาของเราไปด้วย แล้วไม่รู้จะไปเอาคืนที่ไหน
13. กินก๊วยเตี๋ยว ก็ไม่รู้ว่า น้ำส้มสายชูเป็นน้ำส้มสายชูแท้ๆ หรือ เป็นสารจากวิชาเคมีที่เคยเรียนตอนเด็กๆ
14. เรียกแท็กซี่ก็ไม่รู้ว่า ท่านจะกรุณารับเราไปส่งไหม
15. รปภ. ที่มีหน้าที่ในหมู่บ้าน แทบจะเอาใจท่านๆสุดฤทธิ์ ก็ไม่รู้ว่าวันนึงจะเล่น เปลี่ยนบทบาทหรือเปล่า
ผมว่าผมมีความกังวลมากกว่านี้อีกหลายข้อ อันที่จริงก็พยายามลดความกังวล ลดความเสี่ยงลงในทุกๆทางที่ทำได้ แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า คนไทยธรรมดาๆคนนึงมีใครดูแลความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินให้พวกเรากันบ้าง
คุณล่ะครับ กังวลเรื่องพวกนี้บ้างไหม
