ข่าวที่น่าจับตามมองที่สุดข่าวนึงเลยครับ
เมื่อไม่กี่วันก่อนประธานาธิบดีของจีนได้ไปเยือนเพื่อกระชับความสัมพันธ์กับประเทศ “ปากีสถาน” ทั้งสองประเทศมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาเกือบ 60 ปีแล้ว ความสัมพันธ์เริ่มเมื่อปี 1959 จีนเข้าไปร่วมสร้างถนนชื่อ Karakoram Highway ความยาวนับพันกิโลเมตร ตอนนั้นเองจีนก็เพิ่งเป็นคอมมิวนิสต์มาเพียง 9 ปี และก็จนแสนจน แต่ก็มีใจไปช่วยปากีสถานสร้างถนนสายนี้ที่สร้างยากเพราะอยู่บนภูเขาสูง คนงานของจีนตายหลายร้อยคนเลย
ปากีสถานก็รักจีนมาก ถึงขั้นกล่าวในพิธีต้อนรับประธานาธิบดีของจีนว่า “มิตรภาพจีน-ปากีสถานนั้น สูงยิ่งกว่าภูเขาหิมาลัย ลึกยิ่งกว่ามหาสมุทร หวานเสียยิ่งกว่าน้ำผึ้ง” (อื้อหือ เลี่ยนจริงๆ ผมไม่ได้เขียนเองนะครับ เค้าว่ากันแบบนี้จริงๆ)
วันนี้ปากีสถานยังจนอยู่มาก แต่ เพื่อนรักอย่างจีนก็รวยจนแทบจะทะลุฟ้าอยู่แล้ว วันนี้เพื่อนรักกลับมาพบกันใหม่อีกครั้งนึงหลังจากห่างหายกันไปนานแสนนาน จีนมาพร้อมกับวงเงินช่วยเหลือประเทศปากีสถาน 4.6 หมื่นล้านดอลล่าร์ หรือ 1.38 ล้านล้านบาท ปากีสถานก็แสนดีใจถ้าจีนไปขอน้องจริงๆ เอ๊ยไม่ใช่ครับ เงินก้อนนี้ไม่เกี่ยวกับการทหารอะไรเลย เอามาพัฒนาประเทศปากีสถานล้วนๆ
เมื่อเทียบกับเงินที่ปากีสถานเคยได้มาจาก เพื่อนรัก(หักเหลี่ยมโหด)อย่างอเมริกาที่ให้เงินมากว่า 70% เพื่อเป็นอาวุธและเอาปากีสถานเป็นฐานทัพไปถล่มอัฟกานิสถาน นอกจากอเมริกาจะให้มาน้อยกว่าแล้ว ประชาชนเองก็แทบจะไม่ได้อะไรเลยจากการที่อเมริกาเอาเงินมาให้
เพื่อนซี้อย่างจีนก็ดูจะใจดีกว่ามาก อันที่จริงแล้วจีนคงจะมองการณ์ไกลมากว่าวันนึง ภาคตะวันตกของตนจะยากจนมาก เพราะไม่มีทางออกทะเล เลยคบค้าสมาคมกับเพื่อนด้านที่มีทางออกทะเลทางด้านตะวันตกไว้ จีนคุยกับปากีสถานครั้งนี้เพื่อที่จะขยายถนนเส้นที่ผมวาดไว้ในแผนที่ที่จะไปออกทะเลของปากีสถาน ตรงนั้นจะเป็นเสมือน”ฮ่องกง”เลยทีเดียว เรื่องนี้จะมีผลต่อสภาวะทางการเมือง เศรษฐกิจ และการค้าในย่านนี้มากๆเพราะ
1. จีนสามารถแผ่อิทธิพลเข้าไปใกล้แหล่งน้ำมันของโลกคือ ตะวันออกกลางเข้าไปทุกที
2. เส้นทางขนส่งน้ำมันไม่ต้องผ่านช่องแคบมะละกา ไม่ต้องผ่านโซนที่ญี่ปุ่น น้องชายคนเล็กของอเมริกาคุมเส้นทางอยู่
3. ดินแดนด้านตะวันตกของจีนที่วันนี้ยังจนมากเพราะไม่มีใครอยากไปตั้งโรงงานเพราะไม่ติดทะเลก็จะ ลืมตาอ้าปากได้ เพราะถนนเส้นนี้นำออกสู่ทะเล
4. จีนจะสามารถขยายตัวไปทำการค้าขายกับย่านนี้ได้อีกมากมาย โรงงานทางภาคตะวันตกจะมีตลาดส่งออกที่มีกำลังซื้อคือ ตะวันออกกลาง
ในอีก 20 ปีข้างหน้า จีนจะยังคงเติบโตไม่หยุดยั้ง การส่งออกของถูกจะไม่ใช่หนทางรวยของจีนอีกต่อไป ความเจริญจะขยายไปทางตะวันตกของประเทศ ความต้องการน้ำมันจำนวนมากจะถูกส่งเข้าไปทางปากีสถาน แล้วต่อท่อหรือขนด้วยรถที่เร็วกว่าอ้อมเรือผ่านสิงคโปร์ เวียตนาม ผ่านญี่ปุ่นอีกมากมาย ไม่นับอิทธิพลที่จีนกำลังโอบล้อมประชาชนทั้งเอเชียไว้เกือบหมดแล้ว
อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ผมหวังว่าผมจะมีชีวิตรอดูความเปลี่ยนแปลงที่น่าตื่นเต้นอันนี้ครับ
